Πεπτικό έλκος και Συμπτώματα
Το πεπτικό έλκος είναι μια ανοιχτή πληγή που αναπτύσσεται στην εσωτερική επιφάνεια του στομάχου (γαστρικό έλκος) ή στο ανώτερο τμήμα του λεπτού εντέρου (δωδεκαδακτυλικό έλκος). Προκαλείται κυρίως από βλάβη στον προστατευτικό βλεννογόνο του στομάχου ή του εντέρου.
Συμπτώματα
- Κάψιμο ή πόνος στην κοιλιά: Ο πόνος είναι πιο έντονος όταν το στομάχι είναι άδειο και μπορεί να ανακουφίζεται προσωρινά με το φαγητό ή τα αντιόξινα.
- Φούσκωμα, ναυτία, ή δυσπεψία
- Απώλεια βάρους ή μειωμένη όρεξη
- Σε σοβαρές περιπτώσεις: αιμορραγία, έμετος με αίμα ή μαύρα κόπρανα.
Τι είναι η δυσπεψία και πόσο συχνά εμφανίζεται;
Είναι το σύνολο των συμπτωμάτων που εντοπίζονται στο ανώτερο τμήμα της κοιλιάς, όπως πόνος, φούσκωμα, δυσφορία, βάρος, κάψιμο, ναυτία ή γενικά «δυσκολία να χωνέψουμε». Στις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης, η συχνότητα εμφάνισης δυσπεψίας είναι 10% ανά έτος.
Ποια είναι τα αίτια της δυσπεψίας;
- Το είδος του φαγητού, όπως ο καφές, το αλκοόλ, τα καυτερά φαγητά, το γάλα, τα λαχανικά και τα βαριά λιπαρά έχουν ενοχοποιηθεί για δυσπεπτικά ενοχλήματα
- Φάρμακα, κυρίως η ασπιρίνη, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη και τα κορτικοστεροειδή είναι δυνατό να προκαλέσουν δυσπεψία εξαρχής ή κατά τη διάρκεια της χρήσης τους.
- Παθήσεις του πεπτικού σωλήνα ή των χοληφόρων όπως το έλκος του στομάχου και δωδεκαδακτύλου, οι διάφορες γαστρίτιδες, η γαστροοισοφαγική παλινδρομική νόσος, και η χολολιθίαση, μπορούν να προκαλέσουν δυσπεψία
Τι είναι λειτουργική δυσπεψία;
Στην πλειονότητα των δυσπεπτικών αρρώστων (περίπου στο 60%), παρά τον εκτεταμένο και ενδελεχή έλεγχο, δεν ανευρίσκεται κάποια «ειδική» οργανική αιτία, οπότε τότε μιλάμε για «λειτουργική δυσπεψία».
Τι έλεγχος και πότε πρέπει να γίνεται στους ασθενείς με δυσπεψία;
Ασθενείς μεγαλύτεροι των 45 ετών, με έντονα συμπτώματα που χρονολογούνται από μεγάλο διάστημα αλλά άλλαξαν τους τελευταίους μήνες, με ύποπτα συμπτώματα ή σημεία, όπως απώλεια βάρους, αναιμία, δυσκολία στην κατάποση του φαγητού, χρειάζονται ενδοσκόπηση (γαστροσκόπηση) και εξετάσεις αίματος. Αντίθετα, ασθενείς χωρίς τα παραπάνω χαρακτηριστικά μπορούν να πάρουν εμπειρικά θεραπεία, χωρίς να υποβληθούν σε άλλο έλεγχο.
Τι είδους θεραπεία μπορούν να πάρουν οι ασθενείς με δυσπεψία;
Κυρίως χρησιμοποιούνται οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων, φάρμακα που επηρεάζουν την κινητικότητα του στομάχου, και τα αντικαταθλιπτικά
Πηγή άρθρου : https://www.eligast.gr/
Κοιλιακό άλγος και είδη
Το κοιλιακό άλγος είναι ο πόνος που εντοπίζεται στην περιοχή της κοιλιάς και μπορεί να ποικίλλει σε ένταση, διάρκεια και θέση. Είναι ένα κοινό σύμπτωμα που μπορεί να προκληθεί από μια ευρεία γκάμα καταστάσεων, από απλές διαταραχές του πεπτικού συστήματος έως σοβαρότερα προβλήματα που απαιτούν άμεση ιατρική φροντίδα..
Είδη κοιλιακού άλγους
- Οξύς πόνος: Ξαφνικός και έντονος, συνήθως ένδειξη σοβαρής κατάστασης (π.χ. σκωληκοειδίτιδα).
- Χρόνιος πόνος: Επίμονος ή επαναλαμβανόμενος πόνος, όπως σε περιπτώσεις σύνδρομου ευερέθιστου εντέρου ή δυσπεψίας.
- Διάχυτος πόνος: Απλώνεται σε όλη την κοιλιά και μπορεί να οφείλεται σε καταστάσεις όπως γαστρεντερίτιδα.
- Εντοπισμένος πόνος: Εντοπίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή και μπορεί να υποδεικνύει κάποιο όργανο, όπως ο πόνος στη δεξιά κάτω κοιλιά από σκωληκοειδίτιδα.
Καρκίνος στομάχου και αίτια
Ο καρκίνος του στομάχου (γαστρικός καρκίνος) είναι μια κακοήθης νεοπλασία που αναπτύσσεται από τα κύτταρα της εσωτερικής επένδυσης του στομάχου. Είναι ένας από τους πιο κοινούς τύπους καρκίνου παγκοσμίως, αν και η συχνότητά του έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια.
Αίτια
- Λοίμωξη από Helicobacter pylori: Αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης γαστρικού καρκίνου, καθώς προκαλεί χρόνια φλεγμονή και μεταβολές στα κύτταρα του στομάχου.
- Διατροφή: Διατροφή πλούσια σε αλατισμένα, καπνιστά ή επεξεργασμένα τρόφιμα αυξάνει τον κίνδυνο.
- Παράγοντες κινδύνου: Κάπνισμα, παχυσαρκία, υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, οικογενειακό ιστορικό καρκίνου.
- Γαστρίτιδα και γαστρικά έλκη: Χρόνια φλεγμονή του στομάχου μπορεί να οδηγήσει σε προκαρκινικές αλλαγές.
Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού: Πότε ελέγχεται και πότε εκριζώνεται;
Η λοίμωξη με ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού είναι από τις πιο συχνές βακτηριδιακές λοιμώξεις με παγκόσμια κατανομή, αν και η πλειοψηφία των ασθενών είναι ασυμπτωματικοί. Στην Ελλάδα, τα ποσοστά λοίμωξης για τα παιδιά εώς 15 ετών είναι περίπου 10% και για τους ενήλικες >60% με τάση μείωσης τα τελευταία έτη.
Πώς μεταδίδεται;
Φαίνεται ότι η ενδο-οικογενειακή μετάδοση από άτομο σε άτομο μέσω της στοματο-στοματικής, κοπρανο-στοματικής ή της γαστρο-στοματικής οδού είναι ο κύριος τρόπος μετάδοσης. Ο σημαντικότερος παράγοντας είναι η κοινωνική και οικονομική κατάσταση της οικογένειας κατά την παιδική ηλικία (αριθμός ατόμων της οικογένειας, αριθμός ατόμων που μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι και παροχή ζεστού νερού).
Πώς το ανιχνεύω και σε ποιους;
Οι κύριες μέθοδοι ανίχνευσης και οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες είναι η δοκιμασία αναπνοής με σημασμένο άνθρακα (13C) και η ανίχνευση αντιγόνου στα κόπρανα, ενώ ενδοσκόπηση προτείνεται σε ασθενείς >45 ετών με ανησυχητικά συμπτώματα (απώλεια βάρους, ανορεξία, αναιμία, οικογενειακό ιστορικό γαστρικού καρκίνου, αιμορραγία ή δυσφαγία).
Το ελικοβακτηρίδιο πρέπει να ελέγχεται σε όλες τις παρακάτω ομάδες ασθενών:
- Ασθενείς με πεπτικό έλκος αλλά και ενεργό αιμορραγία από έλκος στομάχου ή βολβού δωδεκαδάκτυλου
- Ασθενείς με χαμηλής κακοήθειας γαστρικό λέμφωμα (MALT)
- Ασθενείς με ιδιοπαθή θρομβοπενική πορφύρα
- Ασθενείς με ανεξήγητη σιδηροπενική αναιμία
- Ασθενείς οι οποίοι θα λάβουν προγραμματισμένα θεραπεία με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ)
- Ασθενείς με σοβαρού βαθμού ατροφική γαστρίτιδα
- Ασθενείς με οικογενειακό ιστορικό γαστρικού καρκίνου
- Ασθενείς με αφαίρεση γαστρικού καρκίνου
- Ασθενείς που δεν έχουν ένδειξη αλλά επιθυμούν να κάνουν εκρίζωση του Hp.
Πώς θα το εκριζώσω;
Αρκετά θεραπευτικά σχήματα έχουν χρησιμοποιηθεί για την εκρίζωση του ελικοβακτηρίδιου, τα οποία συνήθως περιλαμβάνουν τρία αντιβιοτικά και έναν αναστολέα αντλίας πρωτονίων και διαρκούν από 7 έως 14 ημέρες. Τα ποσοστά επιτυχούς εκρίζωσης είναι υψηλά (>80%) και τα κυριότερα αίτια αποτυχίας είναι η αντοχή στα αντιβιοτικά.
Πηγή άρθρου : https://www.eligast.gr/
Τι είναι η κοιλιοκάκη;
Η κοιλιοκάκη είναι μία αυτοάνοσου τύπου εντεροπάθεια που οφείλεται σε υπερευαισθησία στη γλουτένη (πρωτεΐνη του σιταριού, του κριθαριού και της σίκαλης) που προσβάλλει κυρίως το λεπτό έντερο σε άτομα με γενετική προδιάθεση και αντιμετωπίζεται με αποκλεισμό της γλουτένης από την δίαιτα (δίαιτα ελεύθερη γλουτένης).
Πόσο συχνή είναι;
Ο επιπολασμός της κοιλιοκάκης αυξάνεται σε όλο τον κόσμο και κυμαίνεται από 0,25% έως και 1%. Συγγενείς 1ου βαθμού με διαγνωσμένη κοιλιοκάκη εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου και θα πρέπει να ελέγχονται ανεξάρτητα από το αν εμφανίζουν συμπτώματα ή όχι.
Τι συμπτώματα προκαλεί;
Η κοιλιοκάκη μπορεί να εμφανιστεί με πολλά συμπτώματα, όπως τυπικά γαστρεντερικά συμπτώματα και σημεία:
- διάρροια
- στεατόρροια
- μετεωρισμός
- κοιλιακό άλγος
καθώς επίσης και με μη-γαστρεντερικές εκδηλώσεις:
- σιδηροπενική αναιμία
- απώλεια βάρους
- οστικές βλάβες (οστεοπενία, οστεοπόρωση)
- δερματικές βλάβες (ερπητόμορφη δερματίτιδα)
- αφθώδη έλκη στοματικής κοιλότητας
- διαταραχές ανάπτυξης
- διαταραχή της ηπατικής λειτουργίας (υπερτρανσαμινασαιμία)
- νευρολογικά συμπτώματα (αταξία)
- κατάθλιψη
- λέμφωμα.
Πολλά άτομα με κοιλιοκάκη μπορεί να είναι ασυμπτωματικά.
Πολλοί ασθενείς με κοιλιοκάκη παραμένουν αδιάγνωστοι, τονίζοντας την ανάγκη για βελτιωμένες στρατηγικές στο μέλλον για τη βέλτιστη ανίχνευση των ασθενών.
Πώς μπαίνει η διάγνωση και πως αντιμετωπίζεται;
Με ειδικές ορολογικές δοκιμασίες και βιοψίες του βλεννογόνου του δωδεκαδακτύλου που λαμβάνονται κατά τη διάρκεια γαστροσκόπησης. Η κοιλιοκάκη αντιμετωπίζεται με δίαιτα ελεύθερη γλουτένης εφ’ όρου ζωής, η οποία απαιτεί σημαντική εκπαίδευση του ασθενούς και τακτική παρακολούθηση του.
Πηγή άρθρου : https://www.eligast.gr/
Τι είναι η δυσκοιλιότητα;
Μία από τις πιο συχνές κλινικές οντότητες που απασχολούν ένα τεράστιο μέρος του γενικού πληθυσμού είναι η δυσκοιλιότητα. Αποτελεί μια διαταραχή των συνηθειών του εντέρου και πιο συγκεκριμένα χαρακτηρίζεται από τη μείωση των επιτυχών επισκέψεων μας στην τουαλέτα (λιγότερο από 3 φορές την εβδομάδα συνήθως).
Ποιες είναι οι πιο συχνές αιτίες που προκαλούν δυσκοιλιότητα;
Η δυσκοιλιότητα είναι, τις περισσότερες φορές, μια καλοήθης διαταραχή που προκαλείται από διάφορες καταστάσεις, οι συχνότερες των οποίων είναι:
- ανεπαρκής πρόσληψη υγρών και φυτικών ινών,
- άγχος,
- ταξίδια,
- μειωμένη σωματική δραστηριότητα και άσκηση,
- κατάχρηση καθαρτικών,
- υποθυρεοειδισμός,
- νευρολογικές διαταραχές,
- κατάθλιψη,
- εγκυμοσύνη,
- σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και
- καρκίνος του παχέος εντέρου.
Πώς εκδηλώνεται η δυσκοιλιότητα;
Τα συμπτώματα τα οποία θα μας κάνουν να σκεφτούμε ότι πιθανόν να πάσχουμε από δυσκοιλιότητα και να αναζητήσουμε μία ιατρική συμβουλή είναι:
- διαταραχές των συνηθειών του εντέρου και αλλαγή της σύστασης των κοπράνων (σκληρά και μικρά κόπρανα),
- αίσθημα ατελούς αφόδευσης,
- κοιλιακή δυσφορία, πόνος και
- πιο σπάνια εμετοί ή και ψευδοδιάρροιες (μετά από κοπρόσταση).
Πότε πρέπει να αναζητήσουμε ιατρική συμβουλή;
Εάν τα συμπτώματα που αναφέραμε παραπάνω είναι προσφάτου έναρξης, ειδικά σε άτομα μεγαλύτερα των 50 ετών ή αν διαρκέσουν πάνω από 2 εβδομάδες η αναζήτηση ιατρικής συμβουλής είναι απαραίτητη. Επίσης, εάν παρατηρήσουμε στα κόπρανα αίμα ή απώλεια βάρους ή έντονο κοιλιακό πόνο τότε η αναζήτηση άμεσης ιατρικής συμβουλής είναι επιτακτική.
Η διερεύνηση της αιτίας της δυσκοιλιότητας γίνεται μέσα από μία σειρά εξετάσεων όπως:
- εξετάσεις αίματος,
- απεικόνιση του εντέρου με βάριο (σκιαγραφική ουσία που απεικονίζει με μεγάλη ευαισθησία ενδοαυλικές διαταραχές του εντέρου)
- αξονική τομογραφία κοιλίας και τέλος,
- κολονοσκόπηση η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελεί και την εξέταση εκλογής
Πηγή άρθρου : https://www.eligast.gr/